Vlak voor ik het boek ontving, was ik toevallig aan het rondkijken in een boekenwinkel. Dit boek viel mij onmiddelijk op - deels omdat ik wist dat ik het zou krijgen, oke - maar vooral door de mooie eenvoud van de cover. In een oogopslag heb je direct een idee van het boek: een gegijzeld meisje. Wat me ook opviel toen ik het boek vastpakte, was dat het materiaal van de cover heel raar was, maar toch mooi.
Het verhaal zelf is erg goed. Elke nacht kreeg ik boos geklop op mijn slaapkamerdeur van mijn ouders (het was immers al voorbij middernacht, en ik kon niet stoppen met lezen van de spanning). Eens ik dan gestopt was met lezen, kon ik nog niet slapen van de spanning! Dat zegt genoeg over het boek, denk ik...
En toegegeven, het boek zit majestueus in elkaar. Een vloek kon ik op de laatste pagina's niet inhouden, Jonas Boets was echt gemeen geweest in zijn verhaal! Dan heb je echt wel door waarom het boek Liever de leugen heet, het zit gewoon vol leugens! Bij alles wat je leest heb je geen zekerheid of het nu waar of niet waar is. Wat ik ook leuk vind, zijn de verschillende vertelperspectieven. Het ene moment zag je het verhaal door de ogen van de gijzelaar (of toch niet?), het andere moment door de ogen van de rechercheurs die alles probeerden te achterhalen, en dan ook nog het verschil tussen verleden en tegenwoordige tijd wat het verhaal af maakte. Ook de kleine stukjes humor tussen de serieuze spanning door vind ik leuk!
Ik kan het iedereen aanraden, ook een goed idee trouwens voor als je een boekbespreking moet maken voor school. Het boek is erg toegankelijk en vlot geschreven, zodat iedereen alles kan begrijpen!
Groetjes!
